Het hotelbar leven

Duizend. Dat is het aantal hotelkamers die de binnenstad elk jaar rijker wordt. En da’s best veel. Maar ook best leuk. Want meer hotelkamers betekent meer hotelbars. En god, wat houden we daar van. Niet alleen omdat je hier ongegeneerd mensen kunt loeren (en over ze praten want de helft verstaat toch geen hol van ons geouwehoer en dat is maar goed ook) Nee, vooral omdat je dan even op vacay bent. Zónder al het gezeik. Zonder stress over het al dan niet halen van je vlucht, zonder taalbarriére maar mét al je vrienden om de hoek. That’s how I like it. Plus het feit dat ze bijna in elke hotelbar het bouwen van een Bloody Mary aardig onder de knie hebben. Dit alles zorgde ervoor dat ik afgelopen weekend welgeteld 17 uur in hotelbarren verbleef. OOPS. SCHULDIG. Nouja, schuldig. Ik kan dit natuurlijk redelijk snel recht lullen door jullie een vers-van-de-pers verslag te presenteren

Mr. Porter – The W

Deze staat bovenaan, dat lijkt me duidelijk. Wie afgelopen tijd aan de PR machine rond deze nieuwe parel heeft kunnen ontsnappen verdient een nieuw stel ogen en oren of een ververst insta-account. Het openingsfeest van afgelopen donderdag gaat de boeken als het beste ooit (de jeugd van tegenwoordig deed aan Japanse karaoke in één van de suites, ik bedoel maar). Daarom besloot ik afgelopen zaterdag de oudjes uit Brabant maar eens mee te nemen naar Mr. Porter. Gezeteld voor een hippe haard, omringd door gouden buizensystemen (die ons moeten herinneren aan de oude functie van het pan nabij de Dam, namelijk het PTT-postkantoor) en bekwame, internationale bediening aten we hippe (ietwat prijzige) snacks. Gegrilde octopussy, pittige ceviche, Iberico hammen en gegrilde bloemkool. BLOEMKOOL? M’n moeder raakte in de war. Is dit hip? Is dit trendy? Is dit BLOEMKOOL? Ja, een hele fucking bloemkool. Van de gril. Verwarring maakte uiteindelijk plaats voor verwondering. Want van iets simpels iets heerlijks maken kunnen ze hier fantastisch. Ook zoiets simpels, waar je heel erg van kunt genieten bij Mr. Porter: Amsterdam. Het uitzicht vanuit de bar en het restaurant over de stad is fenomenaal. Raampartijen van plafond tot grond laten je de zon achter het Paleis zien zakken. En ja, dat is ook voor een date superromantisch. Dat is dus ook precies wat ik de dag erna deed:). Aanrader!

Lotti’s – The Hoxton

Wanneer je uitgetetterd bent bij Mr. Porter, kun je zo -hoppekee- in een keer door naar Lotti’s @ The Hoxton. De bar is close-to-perfect, inclusief knusse vloertegels die tegen de bar omhoog kruipen,  internationaal personeel en een kaart die schittert van simplicity. Want na 2 flessen wit in the W, wil ik me eigenlijk niet druk maken over duizendmiljoen moeilijke ingredienten op een cocktailkaart. Op een G&T ga ik net zo lekker. Net zoals op de overheerlijke burrata, tonijn filet en Mac & Cheese. Geen opsmuk, what you see is what you eat. Klein tipje dus: mocht je trek hebben, bestel dan een side-dish. Anders krijg je dus echt maar alleen een ‘kaal’ bord vlees, vis of pasta. Ook erg fijn: de hotelwinkel waar allerlei lokaal-lekkers wordt gekocht. Zo gebeurde het dat ik op weg naar de wc terugkwam met twee repen Chocolade van Amsterdamse makelij, nog voordat het hoofdgerecht op tafel arriveerde. Ach. Kan mij het schelen. Het is tenslotte vakantie.

Wat: hotelbarren
Waar: centrum, ook wel eens verfrissend
Waarom: op vakantie zonder het boeken van een overpriced ticket