Verslaafd aan mijn pussy magnet

Er is een ding waar we allemaal meer verslaafd aan zijn dan aan tieten, piemels, kutjes en seks. Het trilt, het is warm en het bevindt zich gemiddeld een uurtje per dag dicht in de buurt van je schaamstreek. Beter nog, je komt gegarandeerd elke dag klaar. ‘Pling’, it’s my smart phone baby.  

Klik: Werkschema bijgewerkt. Klik: Klaar met een goed gesprek met mijn oma. Klik: Eindelijk klaargekomen met een potje wordfeut. Klik: Nieuwe date voor vanavond. Klik: Date twee op de planning. Klik: Een eind gevreeën aan een vermoeiend contact. Klik: Netflix en chill avec mon iphone. Je ligt zo lekker warm in de hand, terwijl ik oprecht geïnteresseerd op je neerkijk.

We komen zelfs niet los van elkaar als ik naar het toilet moet. Niets heerlijker dan mijn behoefte doen, terwijl ik in alle rust nog even met mijn vinger over je voorkantje glij. Niets irritanter als ik in een dergelijk intiem moment verzeild ben geraakt en ik mij realiseer dat ik mij op een openbaar toilet bevind. Er is nooit genoeg tijd. Wat een wrede verhouding eigenlijk.

Mijn goede voornemen om meer te bewegen, kan ik alleen met jouw geluid in mijn oren. Dromen gaat dan ook een stuk makkelijker met zo’n lichtgewicht tegen mijn kont gedrukt. Samen zagen wij meer van Amsterdam dan met wie dan ook. We zongen samen de sterren van de hemel met mijn valse stem en met jouw kwaliteitsoortjes. En terwijl ik uitgeput maar voldaan voor mijn deur sta, kan jij er gewoon nog voor 99 procent tegenaan.

In de nacht liggen we samen in mijn bed. Voor het slapen hebben we nog even wat facetime. Het zachte licht schijnt mij in de ogen. Slaperig zet ik jouw geluid uit. Terwijl jij aan de oplader ligt, laad ik snurkend op naast jou.

In de ochtend schuif ik je weer in mijn broekzak. Als een ware pussy magnet glij je in positie. Wat zou ik zonder jou moeten? Wie houdt mijn vingers vlug? Wie is er altijd in mijn buurt? Eureka. Het is mijn mobiele telefoon en ik laat hem nooit meer gaan. Tot de iphone acht uitkomt tenminste.