Budapest and the Giant: voor alle lange vrouwen

Deze herinnering is voor iedere vrouw die het tijdens het uitgaan niet met iemands glimmende ogen, maar met iemands glimmende schedel moet doen. 

Boedapest: nog nooit zag ik mannen zo angstig naar me kijken. Een herinnering aan een minder geslaagde zoektocht naar nachtelijke liefde, waar de hamvraag schoenen aan of schoenen uit voor de liefde, nog niet zo makkelijk te beantwoorden is.

Stedentrip Boedapest

Schoenen aan. 

Het is zo’n avond. Zo’n magisch mooie avond dat ik niet kan stoppen met glimlachen. Een kuurtje buikgriep en een teveel aan alcohol hebben zijn vruchten afgeworpen. In de vorm van drie en een halve kilo om precies te zijn. Ik doe een shirt aan dat weinig aan de verbeelding overlaat, trek mijn meest strakke broek uit de kast en sla vier shotjes tequila achterover voor vier euro vijftig. I fucking love this city. 

Lange vrouwen of sexy giraffes

Schoenen uit. 

Blijkt al snel dat ik precies twintig centimeter langer ben dan de gemiddelde man in deze tent. Mijn dronken ‘ik’ vergeet af en toe door de knieën te gaan. Mijn vriendinnen balen aangezien ik duidelijk de mannen wegjaag. Beste compliment van de avond: “you look like a sexy giraffe.” Ik antwoord uit de hoogte “you look like a fucking dwarf.” Oeps, potentiële lilliputter kus zit er niet meer in. Hij huppelt zelfs, terwijl hij wegvlucht. Shit. Ik had die hakken ook nooit aan moeten doen. 

Zielsverwant

Schoenen aan. 

Maar dan, plots, vanuit de menigte. Zie ik iemand van mijn eigen soort. Wat onbeholpen, steken we allebei boven iedereen uit. We lachen, duidelijk bewust van het feit dat we als twee wolkenkrabbers tussen het riet uittorenen. Hij loopt vastbesloten naar mij toe. Zijn baard kriebelt als hij wat in mijn oor fluistert. Ik ga op mijn tenen staan om hem beter te kunnen horen. Ik kijk in zijn grijze ogen. “Our kids will be huge”. Okay, het eerste wat deze vriendelijke reus in mijn oor fluistert is iets vunzigs, maar het is niet the time and the place to be too critical. 

“Can I finger you?”

Schoenen uit. 

Als twee bezopen giganten hangen we tegen de bar. De Zweed blijkt ietwat vol van zichzelf. Ik doe net alsof ik het niet door heb. Hier is een lange man als een uitgestorven diersoort en vanavond geef ik graag wat aan het Wereld Natuur Fonds als het nodig is. Ik sla nog wat moed achterover en voel mijn eigenwaarde de deurknop zoeken en het licht op haar weg naar buiten uitdoen. Dan, plots, als een donderslag aan heldere hemel, schiet de gigant zichzelf door zijn zeldzaam grote hoofd. “Caty, I’m going to be honest here and ask a really important question. Can I finger you?” Potverdikkie, vind je iemand die even lang is als jij, wil hij alsnog dat jij je tot een dergelijk niveau verlaagt. “No thanks asshole, I will wait for my tiny tiny prince.” 

Conclusie: voor niemand doe ik zomaar mijn schoenen uit. Dan maar een fucking giant.

Kun jij jouw lengtemaat(je) ook maar niet vinden? Niet getreurd: lees hier waarom single zijn helemaal zo gek nog niet is.